0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
89
Okunma
Görüntüler bazen sanrılardır görülmeyenin ardındaki acıların karalattığı düşüncelere bazen şiir denir.
Ezilişlerimin kırılma sesleri altında
Çığlık attığımı sanırken susuyormuşum
Yıkılmaz, taştan, duygusuz, umursamaz
Oysa baharda açan kiraz çiçekleri kadar
Kırılgan ve narinsi
Kırılma sesleri kahkahalarım, çığlıklarım sessizliğim
Kimsenin bilmediği, görmediği, duymadığı
Hiçlikteki zihnimin kırsalında
Ne fırtınalar kopmuş yalnız beni yıpratan
Boş bi odada iskemle ve urganla
Kaç gece geçirdim zihnimde kahkahaların ardında
Öldürdüm acıyan tüm hislerimi
Bir boş kabuğa kıyamadım.
