0
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
128
Okunma
Gölgesi uzayan bir öğleden sonra
Bir fincan çayın dumanı gibi geçeriz
Ne söyledik, ne sustuk unutuldu hepsi,
Biraz vardık, o kadar.
Rüzgâr değdi mi, silinir adımız tozdan
Fotoğraflar solar, anılar paslanır
En çok da unutuş büyür içimizde
Ve sanki hiç yaşamamış gibi gideriz.
O yüzden, ne varsa şimdi’de var
Bir söz, bir bakış, bir gülüş kadar
Zaman, göz kırpmadan alır elimizden
Tutun diyor içim, ama elim kayıyor zamanın sırtından.
5.0
100% (2)
