(Sesinle başlar her çağ)

Korkmadın,
Dağlar önüne çöktü de sen eğilmedin,
Gök yarıldı
Ama sen dimdik yürüdün.
Çünkü senin adın
Yalnızlıkla dövülmüş
Ama umutla yoğrulmuştu.

Sen Asena,
Bir halkın değil,
Bütün çağların ilk fısıltısısın.

Omuzlarında taşırdın
Göç yollarının suskun haritalarını,
Ve her bakışın,
Unutulmuş bir yurdun kapısını aralardı.
Bir ırkı değil sadece,
Bir ahdi sürüklerdin peşinden.

Sen yürüdükçe
Rüzgârlar,
Eski duaları hatırlar,
Taşlar bile dile gelir,
Ve tarih yeniden yazılırdı.

Ey Asena,
Bir efsane değil artık adın,
Bir ömürlük izsin
Her dürüst bakışın ardında.

Sen ki,
Uçurumların kenarına doğmuş
Ama düşmemiş bir bakışsın.
Senin varlığın,
Korkuyu öldüren bir inanç gibi
İlmek ilmek işlenmişti alnımıza.

İçimizdeki her çocuğun ilk hayali,
Her annenin son duasıydın.
Ve biz,
Bir ulusun yeniden doğuşunu
Senin izinden öğreniyoruz şimdi.

Asena,
Karanlıklar delinse de
Senin uluman yankılanır hâlâ
Mazinin göğünde.

Bir milletin kalbinde
Hâlâ sen yürüyorsun,
Sürgünde bile,
Seninle sürülen gölgemizden
Umuda varıyoruz.

Sen bir kurt değildin sadece
Sen,
Adaletin sesi,
İnancın bedeni,
Ve geleceğin ilk nefesiydin.

HABİB YILDIRIM / BÂİN-İ ADLÎ / LARDES SYMPRA
(14 Temmuz 2025)