Şiir
Dost bildiklerim
Terkedip gittiler yolun başında.
Neler gördüm şu genç yaşımda.
Düşmanlarım her gün dizilip karşımda.
El verip gül vermedi dost bildiklerim.

Vaz geçtim candan canandan.
Yeşermeden koptum dalımdan.
Baharı görmedim ne mevsimler geçti aradan.
El verip gül vermedi dost bildiklerim.

Ne hayaller toprak oldu.
Dalımda goncalar sararıp soldu.
Ömür bir nefes arası vakit’de doldu.
El verip gül vermedi dost bildiklerim.

Sevdik el aldı götürdü.
Güvendiklerimiz bizi bitirdi.
Vakitsiz öten horoz neler getirdi.
El verip gül vermedi dost bildiklerim.

Sustukca ciğerlerim sökülür.
Konuşsam ağzımdan kanlar dökülür.
Haykırsam duyuramam boynum bükülür.
El verip gül vermedi dost bildiklerim.

Durduramam zamanı su gibi akıyor.
Doğacak güneşim her an batıyor.
Yıldızlar’da karanlığa katıyor.
El verip gül vermedi dost bildiklerim.
13/07/2025
Yazan samsunluuu0123
Garip yolcu✍️