Önce oturduğu yerden ayağa kalkmıştı.
Az ilerisindeki sandalyeye dikti gözlerini.
Bir süre yerde sürükledi…
Sonra üstüne çıktı;
Sanki dünyanın tepesindeymişçesine
Haykırmaya başladı.
Sonra…

Ben ölürken kaçınız doğdunuz,
Ben severken kaçınız unuttunuz?
Kaçınız terk ettiniz beni, sırılsıklamken…
Ben şiir yazarken kaçınız okudunuz?

Ben ağlayamazken kaçınız güldünüz?
Kaçınız mutlu oldunuz, ben üzülmeyi özlerken?
Ben içerken kaçınız kustunuz,
Ben kaçarken kaçınız tuttunuz?

Ağlayacak dostum yokken kaçınız içtiniz?
Ben kimsesizken, yapayalnızken,
Kaçınız adamlıktan bahsettiniz?
Ben tutarken kaçınız kaçtınız?

Zavallı olan ben değilim oysa.
Derdimi bilirim, derdime içerim.
Ya siz neye içersiniz bir başınıza?
Geceleri bakmayın yıldızlara, görmeyin yüzünü.
Sizleri düşündüğümden söylerim bunları.
Yoksa… sizler de seversiniz benim gibi.