Bir gün,
Ona uzaktan uzağa bakmaktan vazgeçeceksin.
Onu asla görmek bile istemeyeceksin.

O aklına geldiği zaman bile,
O düşüncelerin üstüne, yeni düşünceler koyacaksın.
Ve bir gün,
Ondan vazgeçtiğini bile hatırlamayacaksın.
Onun hakkında her şeyi öyle bir sileceksin ki,
Yıllar geçse bile,
Artık hiçbir iz taşımayacaksın üstünde.
Çünkü zaman öyle bir geçecek ki...
Ben neredeyim, ne olacak diyeceksin.
Her zaman gelecek hakkında düşüneceksin.

Ve bir sabah,
artık eskisi kadar acıtmadığını fark edeceksin;
bir başka sesin,
bir başka gülüşün
sana iyi geldiğini göreceksin.

Zamanın içinde eriyen her hatıra,
yeni anıların gölgesinde yok olacak.
Gözlerin eskisi gibi onu aramayacak kalabalıkta,
kalbinin kapılarını başkalarına aralamaya başlayacaksın.

Bir gün,
kendini hiç ummadığın bir yerde bulacaksın;
daha güçlü, daha suskun ve daha huzurlu…
Geçmişin yükü sırtından yavaşça inerken,
hayatın akışında bir yolcu olduğunu anlayacaksın.

Ve en sonunda,
anlayacaksın ki;
her kayıp, her vazgeçiş,
sana kendini geri vermek içindi.
Bir gün,
sadece kendi hikâyenin kahramanı olacaksın.
Ve artık ne bir isim,
ne de eski bir anı,
seni geçmişte tutamayacak.
Zaman geçer,
acılar diner,
her insan, eninde sonunda kendine geri döner.
Utku Can Güzel