Geleceksin diyerek sana kapımı açtım
Nere baksa gözlerim,hayalini görüyor.
Umut çiçekleriyle karşılamaya çıktım
Yaşamın matemini felek bize örüyor.

Yağmurunda ıslandım,sevdan kurutsun beni
Vuruldum bulutlardan akan güzel rahmete.
Sığındığım gözlerin tekrar yaratsın beni
Değecektir sevdiğim,ettiğin bu zahmete.

Çiçeklerle bezenmiş yamaçlar sana bakar
Belli ki sunacaklar sana olan sevdamı.
Gözünde aşk ateşi teni uzaktan yakar
Yakar kavurur har’ı, benim gibi adamı.

Tuttum seher yelini,senden geliyor sandım
İçimde bir sızıdır derilmeyen güllerin.
Battı kalbime diken,benliğimle ben yandım
Yetişti imdadıma o şefkatli ellerin.

Sanma,ağlamıyorum gittiğin günden beri
İnanmazsan giderken bıraktığın kalbe sor.
Gözyaşları dökülür kitapta vardır yeri
Görürsen beni böyle,gördüğünü hayra yor.

Vahdet-i Can (VAHDET ÇİL)