Bıktım renklerinden hayatın, koluma girdi gece
Birlikte yürüdük üstüne üstüne sabahın...
Omuzlarımda tepinirken yalnızlık
Geçerken selamladık bütün perdeleri...
Bir polis kimlik sordu, katıla katıla güldüm
Alkol var mı dedi, boşver alkolü dedim
Ben bir aşkı taammüden öldürdüm...

Bana bir kervan fısılda, senden aşk’a yolum yok
Anladım, tutuşturmayacaksın şehri...
Ve ben, dümeni kırık yanan bir gemi
Tenimde mavi suların yalancı serinliği...

İki yalnız kişiydik aslında
Bir yalnız kişi olduk birleşince...
Sandık ki sevişince değişecek dünyamız
Daha mutlu uyanacağız bir yaz mevsimine...
Oturup olta atacağız sonbahara
Kışa Allah kerim diyeceğiz, sonra ver elini ilkbahar
Sandım ki yine tenin kokacak buralar...

Ölü bir Temmuz cenazesindeyim
Herkesin yüzünde yapmacık bir hüzün
Benimse içimde tutamadığım kahkahalar...
"İyi bilirdik" diyorlar, kaşları çatık
"Helal olsun" diyorlar, hepsinin aklı biraz karışık...
Hepsi gözleriyle katili arıyorlar, ellerinde dua
Benim ellerim cinayete alışık
Sırada Ağustos var!...

Kovdum geceyi koltuğumdan
Bütün ışıkları açtım inadına
Tek ayak üstünde arsızlığım...
Sana dair en müstehcen fikirlerim firarda
Yani çek elimi göğsünden
Benimle kalmalıyım, tek
Sen yanım enkaz, sen yanım zararda...

İki yalnız kişiydik aslında
Bir yalnız kişi olduk sevince
Hece yarısında uyandım!
Seni benden çıkarınca
Sen kaldım...

Temmuz 2025/İstanbul (Zulamda acı)