Yandım, sustum, bin kez öldüm
Küllerimle yeniden yürüdüm
Her dokunduğun söz, bir kıvılcım
Şimdi içimde volkanlar uyandım

Gözlerin gece, sesin yangın
Her adımın ardında iz bıraktın
Korkmuyorum artık yanmaktan
Çünkü öğrendim…


Ateşlerle yaşamak kolay değil
Her sevda biraz kül, biraz zehir
Ama ben seçtim, geri dönmem
Yansam da seninle, yok olmam ben!


Ateşlerle yaşamak, seni sevmek gibi
Acıtıyor evet… ama diri tutuyor beni
Karanlıklar bile korkar benden
Çünkü ateşim ben… içimden gelen!


Sonsuz gecelerde yanlız kaldım
Ama o ateşle hep yolumu buldum
Düşsem bile ışığım sönmez
Yüreğimle savaştım, geri dönmez

Geriye bakmam, yakarım geçmişi
Sözüm sözdür, silerim pişmanlığı
Senle ya da sensiz bu hayat
Yanarak da olsa… benim hikâyem!


Ateşlerle yaşamak kolay değil
Her sevda biraz kül, biraz zehir
Ama ben seçtim, geri dönmem
Yansam da seninle, yok olmam ben!


Yandıkça anladım kim olduğumu
Acı beni büyüttü, seni unuttu
Ateşlerle yaşamak…
Bir lanet değil,
Bir seçim…
Benim yolum bu!