Bir duvar vardı aramızda
Adını sonradan koydum
" Kaderin duvarı "
Ne kadar seslensem
Sesim çarpıp geri dönerdi bana
Gözlerinde yorgun bir suskunluk
Omzunda taş gibi
Bir yalnızlık vardı
Her gülüşünün ardında
Kırılmış bir çocuk saklıydı
Sana ulaşamadım, kardeşim😥
O duvar hep aramızdaydı
Ben ellerimi uzattım
Sen düşlerini toplamaya çalıştın
Sen sustukça
Ben de sustum
Çünkü kelimelerim yetmiyordu sana
Bir vedan bile olmadı
Bir bakış, bir dokunuş
Yüreğime gömdüm seni sessizce
Şimdi her gece yıldızlara bakıyorum
“Orada mısın?” diyorum içimden
Cevap gelmiyor
Ama bir rüzgâr esiyor, tanıdık
Belki de senin soluğun
Kaderin duvarını aşamadık biz
Ama bil ki
Ben o duvarın dibine
Bir sevgi çiçeği diktim
Her sabah suluyorum gözyaşlarımla
Uyusun içindeki fırtına artık
Huzurla sarılsın yüreğin
Ben seni her zaman
Kalbimin en sessiz yerinde taşıyacağım
Ama hâlâ sorular var içimde
“Niye,neden?” diye başlıyor hepsi
Niye tutamadım elini
Niye sarmadım seni
En çok titrediğin anda?
Bir gece
Sessizce çekip gittin bu hayattan
Sanki Dünya ağır geldi omuzlarına
Sanki artık ışık
Yetmedi gözlerine
Şimdi arkandan kalan tek şey
Birkaç fotoğraf
Bir yastığa sinmiş sesin
Ve içime işleyen o eksiklik hissi
Kardeşim…😥
Bu kaderin duvarını belki yıkamadık
Ama adını dağ gibi kazıdım yüreğime
Biliyorum zaman acıyı dindirmez
Ama seni yaşatır içimde
Her dizede
Her nefeste
Bu şiir senin için
Yarım kalan tüm cümlelerimiz için
Ve o duvarın ardında
Sessizce bekleyen sevgim için
Zaman geçiyor
Ama sensizlik geçmiyor
Her şey akıyor
Sen hariç
Bir fotoğraf kalmış elimde
Bakarken gözlerin konuşur gibi
"Ben buradayım, unuttu sanma..."
Bazen rüyama geliyorsun
Çocuksu bir tebessümle
Konuşmadan anlatıyorsun her şeyi
Uyandığımda sessiz bir boşluk
Kırık bir ayna gibi içim
Ah kardeşim,Alimmm
Kırgın mıydın bu Dünya ya?
Kırgınmıydın bize?
İçin içini yerken
Kimseye belli etmeden mi yürüdün
O son durağa?
Ben şimdi seni
Herkesin unuttuğu yerde anıyorum
Kimsenin bahsetmediği saatlerde ağlıyorum
Bu da benim duam sana
Adın geçsin her suskunlukta
Kalbim çarpsın seninle hâlâ
Belki kaderin duvarı
Aramızda duruyor hâlâ
Ama ben her gece
Bir tuğlasını söküyorum gözyaşlarımla
Belki bir gün
Ruhlarımızın kavuşacağı o sonsuzlukta
Seninle yan yana
El ele olurum yeniden
Ve şimdi..
Gözlerimi göğe çevirip
Adını fısıldıyorum usulca
Alimmm...
Hakkını helal et bana
Elinden tutamadım
Beni affet kardeṣim😥



sevay😥😥😥