Bazen göğe yükseltir bazen yere düşürür
Kanatlanıp uçan var bu koltuk sevdasından
Vicdanlı olanları doğru yoldan şaşırır
Sonrada ne oldum der bu koltuk sevdasından

Üstekini aşağı çekmek artık bir moda
Çalışıp öndekini geçmek olmuş demode
Acımak üzülmek yok, hepsi birer Voyvoda
Yok oluyor vicdan ar bu koltuk sevdasından

Nasıl güçlü bir else toplumdan daha güçlü
İşler ters gittiğinde ne günahkâr ne suçlu
Lider ya elindeki değnekler kirli uçlu
Görmez, gözü kör gider bu koltuk sevdasından

Liderin dostu yoktur hele bir düşmeyi gör
Bugün kuyunu kazar seni hor görürler hor
Düşenin dostu olmaz yarınlara varmak zor
Demez “Buraya kadar” bu koltuk sevdasından

Dil ile söylese de içinden vermez kıymet
Oturduğu bu koltuk Atatürk’ten emanet
Coşari der ki veren geri alacak elbet
Kaybedenler terk eder bu koltuk sevdasından

30.06.2025/Samsun

İbrahim COŞAR