Eskiden böyle değildi hiç bir şey
Herkes erkenden kalkardı
Yemekler beraber yenir
Güneş bir başka doğardı
Evlerin içine
Huzur mutluluk çakardı
Şimdi her şey savrulmuş
Herkes kendi köşesinde
Kendi iç sesini avutuyor
Sevgiden eksik
aşkta kesik
Yarım uykular
Geceyi rehin almış
Telefon / bilgisayar / tablet
ve göz açamayan sabahlar
Artık müziğin ritmi de değişti
İnsan yaşamı da
Bir yanda boşanmalar
Bir yanda aldatmalar
Ayrılıklar ve..
Merhametsizlik tavan yapmış
Etrafımızı
Dört bir yanda cinnet geçiren
İnsanlar sarmış
Cinayetlerin haberleri olağana düşmüş
İnsan hayatı kelepir
Sabaha kadar toprak
Sokaklar caddeler
Rezaleti tavan yapmış çığırtkanlıkla
Uyuyamamış ve uyanamamış güne
İnsanlarda ruh yitimi
İnsan olma vasfını yok etmek üzere
Sanki şeytanla akt imzalamış
Dedim ya değişti büsbütün her şey
Betonlar kaplamış yeşillikler
Mavisinde musilajlar pislikle
Güneş doğmadan batmaya odaklanmış
İnsan dinlenceleri
Tercihler ve seçimleri
Boyutsallığın ötesine geçmiş
Zevk ve fevk şavkıyla ateşler yakılmış
Maneviyat kökünden kazıtılmış
Ölümler normal
Fıtrat a normal diye vasıflanmış
Taşa tutulmuş doğrular
Buyur edilmiş şeytani davranışlar
ve dünya ekseninden kaymış
Ölüm bile bu gidişle
Günahları paklar mı bilinmez
Sanatsal faaliyetler
Kuşaksızlığa mahkum edilip
Yozlaşan bir kült/üre
Saplanmış
Şarkılar bel altı
Satırlar küfür
Muzikler dımtıs dımtıs
Ve kulakları cıstak cıstak belirsiz notalar rehin almış
Sanat-Halk ve niceleri
Tarihin tozlu raflarında
Ölüme bırakılmış
Şiir mi...
Can çekişmekte gerçeğin odağında
İnsan gündelikçi seramonilerde
Fantazisel yaşamın dehlizlerinde
Romantizm batağına saplanmış günahlara batmış
İnsan günaha lebalep dadanmış

Günah insandan ar duydu da
İnsan günahtan ar duymamış..

Günü birlik rehinsel yaşamlar
Aşksız feveranlar
Sevgisiz yaşamlar
Para ve zevk üzerine
İnsanı rehin almış

yani demem o ki
Kiyam/et yaklaşmış
Yaklaştıkça insan insana yabani gibi dadanmış

ve İnsanda fıtrat kalmamış

Ey benliğime çığlık attıran sessiz çığlıklarım
Yoksa dünyada insan mı kalmamış..

Menfaate secde edenler çoğaldıkça
Fıtratsızlık insandan dışlanınca

ve her şey İsimsiz yaşanınca
gizler artıp sırlar çoğalınca
zevkler geceleri rehin alıp köle yapınca
Dünya da insan kalmamış

Ünsüz Şair TURABOĞLU
Yavuz Sultan ÖZTÜRK