2
Yorum
16
Beğeni
5,0
Puan
251
Okunma
Oturuyorum yine bu loş odada.
Ardında bana bıraktığın anılarla.
Kulağımdaki, dilimdeki o hoş şarkılarla.
Biliyorum beni unutmuş olsan bile,
Bırak kalbimi seni ansın, ağlasın...
Sen şimdi unuttum sanarsın,
Hâlen kalbimdeki en derin yarasın.
Aşkınla dolu yorgun gönlüm sanmam ki yanılsın.
Sayıklar sessizce "acılar sürekli olamaz".
Bırak bize bizi, aşkımız yanarak harlansın.
O gözlerinde... Hani mavi mi yeşil mi anlayamadığım.
Denizlerinde bogulsam ormanlarında kaybolsam.
Ah yine kendimi alamadım...
Sevgilim söylesene, acılar sürekli olamaz de
Maviliğinde sev beni, yeşilliğinde uyut.
Sev işte bir umut...
5.0
100% (6)
Cevap Yaz