0
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
200
Okunma
Yel gibi ağır kokum metalle karışmış sülfürlü yağmur gibiyim
Ne güneşim kaldı ne gökkuşağım söküp aldı gökyüzümü hayat
Biraz ordan biraz burdan ne yaşadım ne yaşamadım bilmiyorum
Canvasda dağılmış boya gibiyim resmin anlamı yok !
Küçük bir çocuğum elim cebimde ne derin yaralarım.
Büyüyemedim hiç hep sokak ağzındaki argo laflar gibi hakaretvariydim
Yaşadığıma denmez hayat aşk,dostluk,ihanet hepsi bir arada
İnsanların değerli kendimin değersiz olduğunu öğrendim kasetteki filmden
İnsanların bir etiket olması gerektiğini öğreten hayata hüsranım
Ne olurduki sanki hepimiz çocuk olsak uçurtsak uçurtmalarımızı gökyüzünde !
İzin vermedi agresif hayat yüzümüze yumruğu vurdu.
Gökyüzüyle denizin bile birleştiği sahilde neden insanlar birleşemiyor buna isyanım !
5.0
100% (1)
