Bir yanım küller içinde,
bir yanım yangın yeri...

Etrafa baktım, iç çektim...
Sanki pazar yeri.

Göz göze geldim bir çocukla,
elleri... nasır dolu.

Yürek işçisi...
her halinden belli.

Düşlerinde bile terli,
düşlerinde bile yorgun belli.

Yazardı şiirlerinde senli, benli.
Ama...
bir tek kalem anlardı derdini, rengini, benli.

Hakkını da yedirmezdi,
sağlamdı her halinden belli.
Duruşu vardı rüzgâra karşı,
eğilmezdi... dimdik, deli.

Küçük bir çocuğun yüreğine sahipti,
hisli.
Bir çiçeği okşar gibi severdi hayatı,
sessiz ve misli.

Bir tek o kadına yazdı şiirlerini,
aman... çok gizli.
Adını anmazdı kimselere,
harflerini saklardı dizelerinde izli.

Duyunca adını kısılırdı sesi,
tizli.
Kalbi dönerdi eski bir plak gibi,
her notasında sitem gizli.

Ve kimse bilmedi o kadını,
bir tek kalem...
bir de kalbi.