BU GECE

Mehtabın şavkıyla parlıyor gam hece hece
Ah; yine mazinin koynuna düştüm bugece
Üstüme düşen çiy ,can kırığıdır zamanın
Acı bir ıslık yankılanır, ukdemde kanayan her bir anın
Rüyasını yaşıyorum ya mazimin, gözlerim açık
Hey zalim güdü; çık şu kalbimden, çık artık, dışarı çık
Korkaksın; çabalasan da çıkamasın ya
Sen ki; vehmimdeki iz, gömülmemiş naaş, bitimsiz rüya
Bu gece; kulaklarımda kuralsız bir fasıl gibi geçer yel
Okşar yüzümü sanki, mazide uzanan sıcacık bir el
Bu gece ölmek isterdim, ama dolmayınca miadım
Heyhaat; vuslatın hasretiyle tutuşur, senli her yadım
Ey sevgili, acımasız bir süvari gibi geçtin ya içimden
Toynakların izini sürüyorum, ezilmiş her bir çimden
Bulurum diye, kapısını çalıyorum mümkünün
Ardında gördüğüm şey, hayalinin buhranıdır dünün
Benim kadar düşünmedin ki beni, düşünsen gelirdin
Gelmedin ya, allahualem; ya esirsin, veya belki delirdin
Yoksa; şizofren bir cinninin elinden mi tuttun
Bir keşiş büyüsüyle büyülendin de beni unuttun
Ahh acı hakikat, sırlı gerçek, varılmaz mavi engin
Neden buharlaşır yüzün; an be an değişir rengin
Bazen; hiç bir şey olmadı diyor bana, sevgimin dili
Yoksa sinendeki kalp sadece bir avuç etmidir sevgili
Kalbin polattanmıdır ki, takmışsın tunçtan kırılmaz kilit
Bilmezmisin ki can havlıyla arar, eniğini yitiren bir it
Hâşa böyle demem; ama bana söyletir bu berduş güdü
Bil ki bu sancılı aşk, sükutumun rahminde büyüdü
İşte o büyüyen güdü; elini uzatsan dokunursun diyor
Elimi ozatsam; bir yamyam gibi elim beynimi yiyor
Bu aşk ki ezeli rüya, kemirdikçe ömrümden bir kaç yılı
Atmıştım kenara, bir çöp gibi derbeder akılı
Sonrası; silik slüetlerle dolu mazim, baştan başa sis
Yılan zehri gibi pıhtılaşır kanımda, bu garip his
Beşinci mevsim; dala vurulan yağmur, dağa çalınan kar
Arada dolu serpiştirir ruhuma, zamansız efkâr
Ey sevgili; akıl mezatında iniltilerini duyarım derinden
Habis ruhlu hayal; ayaklarımın altındaki yeri söküp alır yerinden
Ve düşerim zamansız; karanlık, derin bir kuyuya
Dibe düşmeden varabilecek miyim bu gece serin bir uykuya