KURTARIN BENİ
İlerde bir yol var sanki
Gidip de bitiremediğim Tutup da uzanamadığım Görmek isteyip de göremediğim Belki bir hüzün belki de benim keşfedemediğim bir umut yoludur bu Ve küçük bir umut için çarpan bir yürek Ve ardından tekrar bir hüsran… Alıştım artık hüsranlığa Alıştım artık haksızlığa Alıştım artık bir ekmeğin elinden alınmasına Bütün bunları kusmak istiyorum artık kaderime Lanetliyorum herkesi her şeyi Bazenler her zaman dönüşüyor artık Sevmediklerim yanımda sevdiklerim ise beni sevmeyenlermiş. Kusmak istiyorum haksız mahrumiyetime Cezası belli olmayan çıkışı olmayan bir labirentteyim sanki Köşeyi görünce umutlanıp gördükten sonra ise koskoca bir duvar Dönüyorum aynı yerde dönüyorum. Şimdi şans bana da bir fırsat verir mi derken Yine karşım da aynı soğuk ve anlamsız duvar Anladım ki artık bundan kaçış yok Anladım ki kadere boyun eğmek lazım Anladım ki bir güç beni girdabına atmaya çalışıyor. Pençeleri omuzlarımda nefesi ise kulaklarımda benim ise son çığlıklarım. Kurtarın beni… |