15.58
Sana caddenin bir ortasında rastlasam
Bir günaydın desem
Elimi uzatsam, merhaba desem
Gözlerine baksam ama sen beni görmesen

Konuşmasak da sen beni anlasan
Senin hiç haberin olmaz ki zaten
Başlar biter kendi kendine bu şiir
Şiir yazmak istiyorum, unutmak istiyorum

Ama unutamam biliyorum, şiire döküyorum
Şimdi sokaklarda sersefil düşünceli
Sersiler gibi anılarımı sokaklar doldurur
Aklım ıslıklarla, türkülerle, anılarla, şiirler de


Kendimi bildim bileli seni bekledim
Kayıtsız seyrediyordum yol boyu gidişini
Kendimle kavga ediyorum şimdi
Beni ya sevmeli ya öldürmeli

Ben içimdeki duygular ırmağını sana akıttım
Anlarsan söyleme duygularımı ölürüm
Yüzünden, ellerinden biliyorum
Yüreğinde tüm sevda, yüreğin bana karşı

Birisi bütün duygularının sahibi biliyorum
Gözlerimin ardında büyür durur kim diye
Benim bir nokta kırılmışlığım bundan
Benim düşüncelerimi yok saymandan


Unutmak istersin de unutamazsın
Hatırası sımsıkı kalbinde ketum olur
Kendi yalnızlığım da unutuldum, boğuldum
Gözlerimi, gözümden akan yaşı ona bağışlıyorum

Şimdi birbirimize yabancıyız
Yer gök arasında çaresiz kalmışız
Çaresizlik içinde ellerimi ona uzatıyorum
Yan garipliğine yürek yan gitti giden

Bu büyük şehrinde kalabalığında
Her şeye rağmen yaşıyorum
Yaban şehirlere giden unutulur
Ama ben seni unutamadım

Gürültüler içinde güpegündüz
Uyusam şimdi kimseler uyandıramaz beni
Benim duygularımı bağladılar, kalbim
Duygularım kimseye açılmaz şimdi…
Mihrinaz