Bıçak sırtı
Bir adım ileri – ölüm
Bir adım geri – yaşamak

Sürgün gibi yaşamak
Mavilerin buluştuğu ufukta asılı kalıp
Arkası yarınları çürümüş duvarlara yazmak
Yaşamak sadece
Bir vadinin içine gelincikler doldurmak
Bulutlarla kutsayıp her hayali
Sonsuz sanılan göklerin sonuna ulaşmak
En mukaddesi ise
Tek nefeste biten cıgaranın
İlk dumanına sığınmak

Ölmek var bir de
Bir insanın gözyaşları
Damladığında tahta tavanlı evin içine
Bir yıldırımla geceyi yarmak
Bağıra çağıra yanmak var sonra
Nazım gibi değil belki ama
İsyanın küllerini alnına sürerek
Hiç yoksa diz çökmeden ölmek var

Bir de yine yaşamak var
Bıçak sırtı evet
Ama bir adım geri!
Şimdi susmak var
Ermiş taklidiyle velhasıl
Hakkı göklerde aramak var

Anlamak var
Yaşamanın ötesinde, ölümler ülkesinde
Yıllanmış dizelerin ertesinde
Berideki sazlıkların gölgesinde
Bıçak sırtını kanınla bilemek var
Ve sonunda celladı unutmadan
Anlayarak yaşamak var