Boğuluyorum sanki dalgalar çok kabarık
Şu yüreğim yine zifiri karanlık
Senden başka yüreğime yok bir nur, bir ışık
Bî çareyim Sultanımı özledim…

Sanki parçalıyorlar şu kalbimi vahşice
Bir sızı kalbimin tam orta yerinde
Acizim sultanım yine esirim nefsime
Hicap etmesem günahımdan gelirdim...
Ve ağlardım bir çocuk gibi dizlerinin dibinde

Emir kat-i vazife kudsi ben ise aciz
Girmişim bir girdaba çıkamıyorum…
Siliyorum gözümden yaşları sessiz ve çaresiz
Yarama merhemi buldum da sensiz süremiyorum…

Bir ses duysam “gel evladım” desen
Bütün derdim tasam gider koşar gelirim
Hissediyorum gurbet yaklaşıyor adım adım
Yine de sen çağırırsan Sultanım
Aradaki engelleri aşar gelirim…

Seher vakti çamların arasında kuş sesleri
Bir avuç duâ ile huzuru dinlerim
Rabbim bu nimetten mahrum etmesin beni
İçindeyken bile bu nimete çok hasretim…

~sükûti~