0
Yorum
3
Beğeni
0,0
Puan
120
Okunma
Cuma ben yorgun bir şairim,
Dualarda yitmiş bir âlim sen —
Memurlar çay molasında unuturken kendini
Eve döner işçiler, elleri nasır, gözleri donuk.
Yolcular usanmış yollardan geçerken,
Sanıyorsun ki bu ilk aşkın sancısı.
Oysa acı tütün gibi sinmiş içime,
Dumanı sarıyor geceleri,
Rüzgarla dağlara taşınıyor adın.
Sanma ki her ay, her yıl yaşanır bu,
Ben unuttum sandıkça
Zaman gelip seni bulur diyorsun,
Ama benim vaktim bile yok —
Herkes kendi âleminde,
Ben kendi içimde kayıp.
Ve ben,
Kana kana şarap içip sızmak istiyorum
Çiçekli bir bahçede,
Toprak sessiz olsun,
Gökyüzü suskun,
Kimse bilmesin içimin yangınını.
