0
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
130
Okunma
Mutluluğun nadir konuk olduğu andı,
Neşeyle sarılmıştık sessiz bir vakte.
Bir söz, bir bakış; huzura darbandı,
Sonra patladı kader, bir kurşun gibi tekte.
Yıkıldı düşler, gelecek ve umut,
Titredi içimde sarsılan çocukluk.
Kör bir an, her şey sustu birden,
Ve karardı içimdeki bütün sokaklık.
Soğuk bir hikâye kaldı geriye,
Dramatik, yıkıcı ve yazgıya tutsak.
Şanssızlığın doruğuydu belki de o gece,
Kapanmayan bir yara gibi alacaklı hep yarınlardan.
Kaçış yoktu, olsa da neye yarar,
Yazgıysa bu, çekilir diz çökmüş gibi.
Gözümde kaybolan o eski bahar,
Şimdi yalnızca bir anı: sitemli ve gri.
5.0
100% (1)
