0
Yorum
9
Beğeni
0,0
Puan
142
Okunma
Bir yol var hâlâ tozlu, adımlarımda senin adı,
Ucu, gülüşünün hayaline çıkar — bilirim.
Eli yüzü dağılmış bir adamım, ama yıkılmadım,
Bir çiçek taşırım elimde, düşlerini tuttuğum kadın için.
Sen herkesin yanından geçtiği bir rüzgâr gibiydin,
Ama bende fırtına koptun, içimi yerle bir ettin.
Gülmeni düşünmek bile yetti ayakta kalmaya,
Çünkü ben... seni olmadan da sevebilenlerdenim.