YOKLUĞUN ACISIRıhtımlı sabahlarda yokluğun acısı Sensiz kederli ve öfkeli Varlığını arar dururum bir ocak ayı Ne güzel yaşamayı karşılıksız sevmek Ne acı sevdiğinin sevmemezliği Yağmurlu akşamlarda yokluğunun acısı Sensiz, sessiz ve derinden Paylaşabilmek bir ömrü her fırtınada Bahane aramadan coşkuyla sarılmak Beklemek yaşlı gozlerle güneşli sabahı Beyaz tende yokluğun acısı Sensiz, soğuk ve yalnız Şömine başında olmalıydık Kırmızı şarap akşamlarında Kar taneleri dokunmalıydı tenimize Her dokunuşta biraz daha yaklaşmalıydı sevdamız Masumluğun baharla yok olsa da Bende yokluğunun acısı sinmiş üzerime baran / Ağustos 2006 |