Yar kalemim kırılmış gönlüm var yok çarpıyor
Derde düçar olmuşum derman bulamıyorum
Bin kez uçacak olsam har kanadım kırpıyor
Derde düçar olmuşum derman bulamıyorum
Ateşlerde yanmışım gönül uçamıyorum

Söyle bana mı küstü tüm yeşeren çiçekler
Mahşeri kalabalık o koşuşan böcekler
Bunları düşündükçe inan ki kalbim tekler
Derde düçar olmuşum derman bulamıyorum
Ateşlerde yanmışım gönül uçamıyorum

Nerede kaldı bilmem o mazideki günler
Artık teselli vermez oldu yaşanan dünler
Aşık bülbül misali çırpınır kalbim ünler
Derde düçar olmuşum derman bulamıyorum
Ateşlerde yanmışım gönül uçamıyorum

Bir sevda düşmanımı sanıyorlar de beni
İçimde yanar durur kanımdaki aşk geni
Beni tanımayanlar oysa sanırlar yeni
Derde düçar olmuşum derman bulamıyorum
Ateşlerde yanmışım gönül uçamıyorum

Aşka sevdaya dair yaratılmış ya dünya
Acun’um diyorsun ki karartılmış bu dünya
Cümle bu yaşananlar hep sanki birer rüya
Derde düçar olmuşum derman bulamıyorum
Ateşlerde yanmışım sensiz uçamıyorum

Selahattin ACUN’un kaleminden✍
YİRMİÜÇ MAYIS İKİBİNYİRMİBEŞ/ADANA