Sessizce Büyüttüğüm Sevgi

Yüreğimde bir fısıltı, saklı bir hazine,
Sessizce büyüttüm sevgiyi, kimse bilmesin.
Toprak altında filizlenen narin bir tohum,
Gözlerden ırak, kimselere görünmesin.

Ne rüzgar duydu adını, ne yağmur bildi,
Gizli bahçemde açtı gönlümün çiçeği.
Her damla gözyaşım sulardı köklerini,
Suskun dualarla büründüm geleceğim.

Bazen bir tebessümde buldum izini,
Bazen bir bakışta, ruhumda yankılandı.
Konuşmadan anlaşrdık, el değmeden hani,
İki kalp arasında örülmüş görünmez ağ gibi.

Kimse anlamasın, bu derin sessizliği,
İçimde çağlayan aşkın en saf halimi.
Korktum incinmekten, fısıltıdan bile seni,
Bu yüzden sakladım en değerli armağanı.

Şimdi bir okyanus oldu içimde hüzünleri,
Sessizce büyüttüğüm bu deli sevgimi.
Dalgalar vurur içimin kıyılarına kederleri,
Ve ben hala suskun, hala gizli yaşarım seni.