Köyde doğmak ayrıcalık insana
Herkes bilir kim kimdir, kimin nesidir
Doğumuna şahittir komşu karısı Hacce
Çocukluğunu bilir başı yaşmaklı Tökez Nene
Kaç kez yakalamıştır erik ağacında seni
Bir kere şikâyeti yoktur senden yana
Cenazemiz bir, düğünümüz bir
Acı ortak, neşe ortak, güç ortak

Horu da top oynayan çocuklara
Güğümle su yetiştirir Asiye teyze
Düşersen kaldırırlar düştüğün yerden
Yaralıysan sararlar yaranı
Hiç kimse görmeden geçemez düşeni
Dışlanırlar.

Büyüdükçe sığmaz olursun köye
Ortaokul için kasabaya
Lise için şehirlere gidersin
Üniversite için düşmüşsündür
Metropollerin kalabalığına
Orada görürsün balıkların
Boğulduğunu denizin ortasında

Kimsenin kimseyi tanımadığı
Dostluğun, komşuluğun kaybolduğu bir yaşam
Toplumsallıktan bireyselliğe düşüş
Sadece ben, her zaman ben, daima ben
Bu bencillikten geriye kalan
Çürüyen vicdanlar, kaybolan hayatlar,
Yitirilmiş insanlık

18.05.2025/Samsun

İbrahim COŞAR