0
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
135
Okunma
Sen gülümsediğinde
gece, bir çocuk eliyle
boşalttı cebindeki yıldızları
ırmaklara.
Şimdi her akşam
suya değen her ışık
senden kalma bir sırdır -
parmak uçların gibi
hem sıcak hem ürpertir.
Zaman denen o kırık aynada
hep o ilk günkü yüzün:
çiğ tanesi düşmüş
sabah çiçeği...
Kokun,
eski bir kitabın
aralandığı sayfada
unutulmuş
kuru bir gül.
Biliyorum -
ayak izlerimiz
rüzgâra yenik düşecek
ama gökyüzü
şahit,
iki çocuk koşup
yıldızları çiğnedi
ıslak çimenlerde.
5.0
100% (2)
