0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
71
Okunma
Sendin uykumun en derin anında
Tenden sızan ter gibi dolaşan yatağımda
Sabahları anılan en güzel hatıraydın
Bundandır ben seni unutamadım
Her zaman sönmeyen kordun gönlümde
Reva gördün nedense zulmü de hasreti de
Ne bir gülüş sundun ne de bir umut verdin
Susarak ruhumu gerdin de gerdin
Çok zor sensizliğin alevlerinde yanmak
Çok zor sensizliğin sabahına uyanmak
Sen yüreğimin bitmeyen sızısıydın
Gelmelisin kör geceme bir gün ansızın
Yüreğime yazdığım en güzel şiir sensin
Her sinde hasretle özlenen aşk sensin
Ne elle tutabildim ne gözle görebildim
Her gece düşlerime gelen sen değil miydin
Vuslat olmasa da sevgim sevgine fitti
Umutlarım tükendi düşler meçhule gitti
Sensizlik cehennemi yaksa da ben mutluydum
Umutsuzluk sevdası umutlarımı yuttu
Ayten Özgün
