Bir bakışınla başladı her şey,
Sanki evren durdu o an, zaman dondu,
Sadece sen ve ben, nefeslerimiz bile karışırken.
Kelimeler kifayetsiz kalır ya hani,
Boğazda düğümlenir, söyleyemezsin,
İşte öyle bir an, öyle bir sessiz çığlık.

Gülüşün,
İçimi ısıtan bir güneş gibi,
En karanlık, en umutsuz günlerime doğan bir umut ışığı.
Sesin,
En güzel melodi, ruhumu okşayan bir ninni,
Fısıltısı bile fırtınalarımı dindiren.

Adını koyamadığım bir duygu bu,
Ne tarife sığar, ne kalıplara dökülür,
Ne de sözcüklere emanet edilir.
Sadece yaşanır, derinden, en sessiz köşelerinde kalbin.
Kalbimde açan en güzel, en nadide çiçeksin sen,
Her yaprağında ayrı bir heyecan, her tomurcuğunda yeni bir başlangıç.

Gözlerinde kayboluyorum bazen,
Bir derya misali, engin ve sır dolu.
Orada kendi yansımamı görüyorum,
Daha mutlu, daha tamamlanmış.
Ellerini tutmak, sanki dünyayı tutmak gibi,
Güven veren, huzur veren o sıcaklık.
Hatırlıyorum o anları,
Yağmurda ıslanırken paylaştığımız kahkahaları,
Yıldızların altında kurduğumuz hayalleri.

Küçük anlar belki, ama büyük anlamlar taşıyan,
Seninle geçen her saniye, ömre bedel.
Belki yollarımız ayrı düşer bir gün, kim bilir,
Belki hayatın acımasız rüzgarları savurur bizi farklı yönlere.
Belki fırtınalar kopar, mevsimler acımasızca değişir.

Ama bil ki, ne olursa olsun,
Bu sevda hep taze kalacak, ruhumda yeşerecek,
İlk günkü gibi, o ilk bakıştaki masumiyetle.
Sen hep o adsız sevdam olacaksın,
Kalbimde gizli bir hazine, en değerli emanetim gibi.
Ve ben o hazineyi ömrümce saklayacağım,
Kimseler bilmeden, kimseler görmeden,
Sadece sana ait, sadece seninle anlamlı...

Merdümgiriz