balkon
kimse kimseyi kirletmedi ruhunu kirlettiği kadar
kimseyi kirletmedim ruhumu kirlettiğim kadar kahrolası gücümü tüketmek için çıktığım balkonun demirini kimse sıkmadı benim kadar sıkarken elini bile kanatmadı belki de kimse gücünü de tüketmedi demirin pası eline geçene kadar değil içinin pası demire geçene kadar uzun süre tutmadı o demiri kimse kimse yaşadığına pişman olmadı bu kadar kimse yaşarken bu kadar mutlu olmadı at kendini aşağı yakalarsın belki senden kaçan görüntünü sil demirdeki pası temizlersin belki de tüm tanıdığın ruhları seni tutan ne ki orada kimse bu balkonda bu kadar uzun süre kalmadı bu balkon bundan az acıyı bile daha önce taşıyamadı |