Gün geldi ağladığım günlere ağladım. hz. ebubekir
ay/su
ay/su

Ve sus konuşma

Yorum

Ve sus konuşma

( 2 kişi )

2

Yorum

6

Beğeni

5,0

Puan

160

Okunma

Ve sus konuşma

Ve sus konuşma


Ve yaftası hazır bir ölü gibiyim şimdi
Koşuyorum zindanlarından izbe çıkmazlarına
Ve ölü ceninler saklıyorum ceplerimde
Tanımsız
Lal olmuş tümcelerimi sarıyorum yarınlara



Ve dudaklarım..

Ağıt dolu yanık ezgilerine yine mühürlü
Kıvrak göz yaşlarım süzülürken avuçlarıma
Ellerimin ayasinda sakladığım sensin
Ve sensin gün gibi g/özlerime doğan


Her adımda yine sana koşar içimde ki o çocuk
Arşınladığım yollar umut yüklerken yarınlara
Ki..tebessümlerimin arasında s/akladığım sensin
Ve unutulmuş bir canım dünlerinde kalan


Yoktun
Yoktum
Maziye gömülmüş bir candı
Belki bir sevda tozlu raflarda unutulan



Haydi gel...
Göğüme düşen yıldızlarını bir bir topla
Yıkansın gölgelerimiz kirlettiğimiz sularda
Ve dalgalar öperken g/özlerimizden
Sen sakın ağlama
Ve sus konuşma...



11/23/2023
İzmir/ alacatı


Paylaş:
6 Beğeni
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiiri Değerlendirin
 

Topluluk Puanları (2)

5.0

100% (2)

Ve sus konuşma Şiirine Yorum Yap
Okuduğunuz Ve sus konuşma şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Ve sus konuşma şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol
Yorumlar
ASIKLUZUMSUZ
ASIKLUZUMSUZ, @asikluzumsuz
3.5.2025 11:53:02
5 puan verdi
Güzeldi dizeler
Biz de okuduk, kutladık ve alkışladık yürekten, yazdıran yüreği ve yazan kalemini
Gönlün abat olsun, her şiirin daha güzel ve benzersiz olsun
Şiirle kal, sevgiyle kal, hoşça kal
Etkili Yorum
Celil ÇINKIR
Celil ÇINKIR, @celilcinkir
3.5.2025 00:59:41
5 puan verdi
“Ve sus konuşma” dizesiyle başlayan her satır, suskunluğun içindeki en yüksek haykırışı duyuruyor okura. Kırık zamanlardan sarkan “ölü ceninler”, kelimelerin kalbe saplanan imgeleriyle şiiri acının içine taşıyor. Ağıt dolu dudaklar, ellerin ayasında saklanan bir sevgili ve her adımda kendine koşan çocuk; hepsi, kaybedilenin yitmeyen izleri gibi.

Özellikle “Yoktun / Yoktum / Maziye gömülmüş bir candı” dizesiyle, şiir bir yokluk manifestosuna dönüşüyor. Ve finalde, “Sen sakın ağlama / Ve sus konuşma...” çağrısıyla, hem bir kabulleniş hem de sonsuz bir özlem kapanışı yapıyor.

Bu şiir, duygunun yüküyle yoğrulmuş ve zamanın içinde unutulmaya direnen bir hatıra gibi… Şairin suskunluğu, kelimelere dökülürken bile çığlık çığlığa.
© 2025 Copyright Edebiyat Defteri
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.

Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
ÜYELİK GİRİŞİ

ÜYELİK GİRİŞİ

KAYIT OL