1
Yorum
8
Beğeni
0,0
Puan
144
Okunma
Gölgeden Gelen
Kimse bilmez geceyle konuştuğumu,
Ay ışığını kırıp cebime koyduğumu.
Bir ağacın altında unuttuğum sesi
Rüzgar getirir bazen, duyar gibi olurum.
Yollar yorgun, taşlar suskun,
Bir adım atsam geçmiş dağılır.
Zaman, incecik bir cam gibi,
İçinden bakınca ben bile silik kalırım.
Bir şiir başlar ansızın içimde,
Kelimeler korkar bazen çıkmaya.
Ama sen…
Sen ismini bilmediğim bir sesti hep,
Ve ben her gece,
Adını unutarak sevdim seni.