Sonbahar akşamları ve senİnsanlar tatlı bir telaş evlerini gidiyor Ellerinde mandalina portakal Ayaklarının altında yapraklar uçuşuyor Gözlerinde ait olmanın verdiği huzur Güneşin son ışıkları dans ederken ağaçlarla İnce bir hüzün bulup yolunu sokuluyor yüreğime Yolunu kaybetmiş bir çocuk oluyorum ben Son bahar akşamlarında sen Kim bilir nerelerde yaşamını sürdürürken |
Kim bilir nerelerde yaşamını sürdürürken
Nerde ve nasıl olduğunu merak ederken sevgilinin aslında biliyormuyuzdur da yterini itiraf edemiyormuyuzdur kendimize. Kimbilir iç dünyamızı mı dinlesek dilimizden dökülmeyen kelimeleri bırakıp da.
ÇÖzel bir şiri ve özel bir anlatım. Kutluyorum kaleminizi ve sevgiler yüreğinize