İlk görmüştüm seni yine bir sonbaharda
Etraf hazan, sokaklarda rüzgar sesleri.
Her rüzgar örtüyordu kalbimi
Kurumuş yapraklarla.
Gençliğimi, özlemlerimi bastırırcasına.
Bu alışılmışlık, bu umutsuz döngü
İçten içe çaresizliğime itiyordu benliğimi.
Hazanı yaşıyordum yine,
Ömrümü kaybedercesine.

Ta ki o yıpratan esintiler
Saçlarındaki mis kokularını
Yüreğimin derinlerine fısıldayana kadar.
Bukle bukle dalgalar tazeliyordu beni
Fesleğen kokun hissettiriyordu
Anın, yaşamanın güzelliğini.

Geçmiş, özlemler seninle sona ermişti.
Varlığınla kendimi yaşadım
Mutluluğumu, ruhumu sonsuzlukta buldum.

Gönül bekledi bir hazan daha
Saçlarının salkımını doya doya koklamaya.
Bin daha beklemeye razıyken.

Saçlarında yaşadım ilkbaharımı,
Sana kavuşmanın heyecanını.
Mevsimlerin sonbaharında
Gönlümün baharında...