Annemsin
Nasıl bir hasret benimki bilemem
Her gece çıkar gelir gizlendiği yerden Usul usul sokulur koynuma Önce bir ninni mırıldanır Senin bana çocukken söylediğinden Sonra gülüşün belirir en güzelinden Kokun gelir burnumun ucuna Nefesini hisseder gibi olurum Bilirim artık yüreğime sızmıştır hasretin Kanatmadan da gitmeyecektir Uzanırım sana doğru rüyalarımda Ellerim boş kalır Ben yine hayalinle avunurum Küstüğüm de olur sana bazen Sesini duyarım hemen "Anneye küslük olmaz" dersin O an utanırım kendimden Kıyamaz affedersin beni hemen Şefkatinle sarar sarmalarsın Yokluğunda bile bilirim Sen benim canım Sen benim annemsin! Tuana |
İçten yazılmış şiiriniz için tebrikler...