ÇIK ZİRVEYE SANCAĞI TUTAlpakut, arslan Yiğidim! Sizüme yaslan yiğidim! Seni uykuda gördükçe Gönlümü sisler basar da Bu nasıl destan Yiğidim ?..! Orkun’da “uyarı”m taştan; Ulu çınar medet düşten; Anadolu’m yanar içten; Duy beni baştan Yiğidim! Sav-alan Türklüğe umut; Erciyes ateşle barut; Çık zirveye sancağı tut, Kükresin volkan Yiğidim! Yahşi yamana dönmeden, Aç gözünü bak Yiğidim! Özleminde halk Yiğidim! Titre kendine gel hele, Depren, davran, kalk Yiğidim! Dost, düşman duysun ününü, Vur çağa Türk’ün mührünü! Devrânına heyyy! Dermânına heyyy! Sen ki, sensin, Türk oğlusun, uyan da, Adın nişan olsun Fermânına heyyy! YUSUF BİLGE (UYAN TÜRK DESTÂNI - XVIII) |