Krematoryum
Eski bir aşkın son durağı; krematoryum.
Görevli iterken acısı tüten bedeni zamanın alevlerine Bir damla yaş düşer göğün derinliklerinde yüzen Zümrüd-ü Anka’nın gözünden küller sade bir törenle emanet edilir toprağın anaç karnına Masal bu ya O damla bu mezara düşüverir Üstündeki tümsekte Aşk şiirleri biter Küllerinden yeniden doğar aşk… 13/04/06 ArDa Özdemir |