Yıllar geldi geçti usul usul,
Ne dedem kaldı bu sofrada,
Ne babam, ne amcam oturur yanı başımda.
Ne kayınpederim, ne kayınvalidem…
Hepsi birer yıldız şimdi,
Geceleri gözlerim dolunca daha parlaklar.

Onlar birer melek gibiydi ailesine,
Koruyan, kollayan, yürekten seven.
Çocuklarını sırtında büyütüp,
Sofraya sevgiyi katık eden…

Yetim büyüdüler, fakirlikte bile tok durdular.
Yalın ayak umutlar kurup,
Başkasının açlığına dert oldular.
Komşusuna ekmeğini bölüp veren,
Dostun acısında sessizce duran insanlardı onlar.

Gülümsemeleri özlenen,
Dizinin dibinde masal anlatan…
Şimdi yoklar, ama hatıraları
Her nefeste bir dua gibi
Kalbimde, soframda, gözlerimin ucunda…

Ah bir seslerini duysam,
Bir defa daha sarılsam ellerine…
Ama bilirim, onların sevgisi
Bu dünyadan göçse de eksilmez içimde.

Hepinizin Ruhu şad olsun ,
Allah rahmet eylesin ,
mekanınız cennet olsun, gönlünüz gül bahçesi kadar güzel,
sevgi dolu gözleriniz bizlerin üzerinde olsun,
sizleri seviyorum ve çok ama çok özledim 😔😞

Berlin Nisan 2025
Pevruzi Hasan