Bu toprak çok kan gördü, çok ateş yuttu
Maraş’ta, Çorum’da kül oldu umut
Madımak’ta duman göğe yürüttü
Adını insan koyup susan utansın

Yetmiş sekiz, seksen; karanlık yıllar
Sağ–sol diye bölüp inancı vurdular
Alevi’nin adı hedefe yazıldı
Devlet sustu, meydan kana bulandı

Suriye yanıyor, dünya bakıyor
Sekiz Aralık’tan beri ölüm akıyor
İnançtan, kimlikten intikam alıyor
Silahsız canları cellatça kıranlar

Bir rejim devrildi, zulüm bitmedi
Yeni adlar geldi, eski suç dinmedi
İnsanlık suçu meşru sayıldı
Diplomasiyle vicdan kör edildi

Alevi, Dürzi, Kürt, Türkmen, Hristiyan
Aynı çığlık, aynı yara, aynı isyan
İnsan onuru ayaklar altında
Sessizlik, barbarlığa yol açan zindan

Ey dünya, ey devlet, ey söz sahipleri
Bu kanın hesabı sorulmaz mı geri
Yirmi milyon can bu ülkenin gerçeği
Unutanlar bilsin: tarih affetmez sizi

Bir olalım, diri olalım, susmayalım
İnsani koridor, adalet kuralım
Bağımsız gözler gitsin, gerçeği yazsın
Vicdan kazansın diye ayağa kalkalım

Pevruzi Hasan