Bayrağım!
Mâhlùkatın içinde, en âlası insandır,
İnsanı, insan yapan göğsündeki İmândır.
Türk eri bu fıtratla bayrak sevdası yeder.
Hakka aşık olmayan çul çaputtan bezdir der.

Sermez seni yerlere serilmeden bu millet
Mahşere dek var olsun şan’ı yüce son devlet.

Bayrağım !
Bize, bizden görünüp, bizi saymayanlar var,
"Sin’inden getirdiği kinden caymayanlar var.
gölgende yaşamaktan gurur Duymayanlar var
Zevâl vermez kimseye TÜRK’ün asil simgesi
Kulak versen turaba, kükrer şùhedâ sesi.

Sen ki!
Taptuk’un ,derğâhında mâna ördüğü günü,
Yunus’un, Ehl-i beyt’i, düşde gördüğü günü
Fatih’in Marmaraya At sürdüğünü gördün
Ve de çelik istavroz’u hilâl halende kırdın.

Sen!
Onaltı öz kardeşin ,son neferi sancağım,
Uygurdan Kosovaya ,her yerde gönül ağım.

Sen!
Küffârın son okunun, saptığı topraktasın,
Kızılca kıyametin, koptuğu topraktasın.
Şùhedanın kanıyla, öptüğü topraktasın.
Bir ulusun, bir HAKK’a taptığı topraktasın.
Seni alıp göklerin, taa burcuna dikerim,
Beş köşeli nâr’ına Kızılelma takarım.
Endamın şehidimin baş ucuna asılmıs
Kan kırmızı döşüne, İslam nuru basılmış.
Bak, şu gelen Asımın neslinin ayak sesi,
Biliyorum bu Vatan mazlumun son kalesi.
Orta Asyaya açtım, nazarımdaki al’ı
Yedi yiğidim var ki, yediside hamalı.
Yedi yiğit ölmeden nidâlar dinmeyecek
Hem vallahh hem billâhi ,taş atan yunmayacak,
Hem vallahh hem billâhi,kâş çatan onmayacak,
Hem vallahh hem billâhi, yeminim dönmeyecek.


Bayrağım!
Korkmadan ve sönmeden şafâkta yüzeceksin,
Tehvidin yasasını rüzgâra yazacaksın.
Ruhsuz torun yakışmaz ceddimin pak adına
ALLAH’ım şahit olsun, âhdimin inadına.

Sermez seni yerlere, serilmeden bu millet,
Mahşere dek var olsun şanı yüce son devlet.