Henüz İlhan Berk’in "Anlamla Yola Çıkılmaz" dediğini bilmediğim bir zamandı yazdığımda.
"Şiir rastsaldır" savının varlığından bihaber ikinci yenicilerin tarifine uygun bir şekilde tamamen
"Henüz sarhoş olmadı
Ama körkütük deli"
dizeleriyle yola çıktığım bir şiir. Gerisini yazdıkça oluşturduğum, sonundaki bağlamı başından düşünemediğim sözcük birliktelikleri...
Bu yüzden başlarda yazarken zihnimden bu satırları oluşturacak şekilde geçenleri anlatmakta sakınca görmezken, ikinci yeni tarifini aldıktan sonra asla yanaşmayacağım bir şiir bu.
Evet hikayesi sözcüklerim değil, sözcüklerimin sizin payınıza düşenleri...

Henüz sarhoş olmadı
Ama körkütük deli.
Deli, elinde yüreği
Cebinde akide şekeri
Yerde alkol şişesi.

Bir resim yapıyor yüreğiyle
Kankırmızı bir deniz resmi
Gülüyor gözlerinin içi :
"Deli olmaya gerek yok görmek için
Benim değil gülümseyen
Denizin gözleri"
Belli ki deniz koymuş adını...
Kankırmızı denizden tebessüm mavileri...
Belki deli olmaya gerek yok
Ama
Deli gibi de sevmeli...
Deli de o kadar sevmiş ki resmini
Jokond’un Sİ-YA-Û’su gibi.
Ürkek bir merak gözlerinde
Bilmiyor denizi de seviyor mu deliyi
Jokond gibi kıtalar aşıp peşinden gelir mi?
Ağlar mı bu tebessüm de bir gün?
Bilmiyor
Sormuyor da korkusundan.
Sıkıyor elinde yüreği
Tüm boyası akana kadar
Kuruyana kadar kalbi.
Sonra alıyor alkol şişesini
Dolduruyor yüreğine umarsız.
Artık hem sarhoş hem deli
Elinde yüreği cebinde akide şekeri
Yerde alkol şişesi
Boş.
Sevmiş bir resmi deli
Deniz resmi ama dalgasız deniz, münzevi...

Çağlar Kaan KOÇ