sen gidince sustu bütün türküler
eğildi başım
gök maviliğini kaybetti, ay buluta gizlendi
aylar sonra gelir oldum meyhaneye her gece
anılarım çalan saza gizlendi

değişen bir şey yok meyhanede
Halil yine aynı Halil
gözleri kan çanağı
Ayyaş Ali düşüp
kırıvermiş ayağı
ansızın göçüp gitmiş Hatice Teyze
hala gül satıyor Edremit li Hatice

haftada bir gelir olmuş fabrikadaki kızlar
değişmemiş bakışları hala yalnızlar
garson Kadir evlenmiş
Nevşehir li biriyle
en çok o mutlu, yeni girmiş gerdeğe
masan bir köşede öyle bomboş duruyor
değişmemiş örtüsü
üstünde Mor Peçete

sen gidince sustu bütün türküler, eğildi başım
sevdiğin çiçekler kaybetti renklerini
acılarım şiirlere gizlendi
değişen bir şey yok yaşantımda
içkiyi fazlalaştırdım sadece
yine yüreğimden kalkıyor acının trenleri
yine en son ben terk ediyorum meyhaneyi
çıkar çıkmaz gitmiyorum eve o perişan halimle
kapanıp sokaklarda hüznün çimenlerine
ağlıyorum yokluğuna
elimde Mor Peçete

ümit atayman