Şehirde dairen, katın olsa da
Boş yere kendini avutma dostum.!
Sahilde bekleyen yatın olsa da
Baba ocağını unutma dostum.!

Helâl kazandığın şirketin olsun,
Besmeleyle başla, bereket dolsun,
Garibanlar gelip hep seni bulsun;
Baba ocağını unutma dostum.!

Ne olur bayramdan bayrama gelme,
Eşinin, dostunun adını silme,
Akraba, hısımın bağrını delme;
Baba ocağını unutma dostum.!

Doğduğun yerdedir hatıraların,
Eğlencen, sevincin, derdin, efkârın,
Parça parça olmuş oyuncakların;
Baba ocağını unutma dostum.!

Candan sevdiklerin orda yatıyor,
Sensiz oralarda güneş batıyor,
Anılar maziye hüzün katıyor;
Baba ocağını unutma dostum.!

Bir gün yolun düşer, bakıp ağlarsın,
Virane evinle yürek dağlarsın,
Gençlik günlerini tek tek ararsın;
Baba ocağını unutma dostum.!

Hatırla babanın elbisesini,
Sağ iken dostlara duyur sesini,
Bir gün vereceksin son nefesini;
Baba ocağını unutma dostum.!

Şehrin çilesini bir yana bırak,
Arada bir gelip, ateşini yak,
Virane evdeki albümlere bak;
Baba ocağını unutma dostum.!

Şan şöhret selinde kaybolup gitme,
Saltanata dalıp zaman kaybetme,
Gurbet illerinde ömür tüketme;
Baba ocağını unutma dostum.!

Harabe odalar seni bekliyor,
Hasretlik çekenler fırsat yokluyor,
Konu komşuların sitem saklıyor;
BABA OCAĞINI UNUTMA DOSTUM.!

Rizeli Halk Şairi Adem İmdat KESİCİ
(ÂŞIK HOCA ADEMÎ)