0
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
41
Okunma
Sen bu ateşin beni yakacağını mı sanıyorsun?
Gel bir de kalbimde senin için yanan ateşe bak.
Bu alev, gökyüzüne yükselen bir fırtına,
Dışarıdaki ateşse, sadece bir kibrit kadar zayıf.
Rüzgâr eser, kül olur belki her yangın,
Ama içimdeki kor, zamana meydan okur.
Ne yağmur söndürebilir, ne de kar,
Bir tek senin gözlerin dindirir bu harı.
Ateşe yürüdüm, yanmaktan korkmadım,
Çünkü en büyük yangın zaten içimde.
Dışarıdaki alevler kül ederken bedenimi,
Sevdan çoktan yakmıştı ruhumu sessizce.
Eğer bir gün dokunursan bu ateşe,
Ellerin yanar ama gitmek istemezsin.
Çünkü bu yangın sadece yakmaz,
Seveni de, sevdayı da küllerinden yeniden yaratır.
5.0
100% (1)
