0
Yorum
12
Beğeni
5,0
Puan
74
Okunma
Bakmayın siz, çatlamış taşlar arasında filizlendiğime,
Toprağım zordur, ama köküm inadına derinde.
Beni rüzgarla korkutamazsınız,
Her fırtına bende yeni bir başlangıçtır.
Ne yağmurlar dövdü dallarımı,
Ne kışlar örttü üzerimi karanlığıyla.
Ama her seferinde güneşi çağırdım,
Ben umudumun kökleriyim, ayaktayım.
İçimde yorgunluk olsa da taşırım yükümü,
Düşsem de kalkarım, bırakmam türkümü.
Ne kırık dallarım durdurur beni,
Ne de kuruyan yapraklarım söyler sonumu.
Bilirim, her karanlığın ardı aydınlıktır,
Her baharın sonu yeni bir diriliştir.
Ben umudumun kökleriyim, hiç tükenmem,
Çiçek açarım her kar kış dinmeden.
Berlin / Pevruzi
Hasan Yıldırım
5.0
100% (5)
