Rabbimde Ona Yazsın

Oydu mahallemizin en güzel kızı
Evlendi gitti kalbimde kaldı sızı
Karanlığa büründü mahallemiz
Rabbimde ona yazsın güzel bir yazı

Gün doğmadan çıkardım sokağa
Aydınlığı vururdu sokağa
Şimdi karanlıkta kaldı sokağımla mahallem
Rabbimde ona yazsın güzel bir yazı

Belkide gittiği yerde gözleri açılır telaşla
Özler belki bizi mahallesini gözündeki yaşla
Şimdi bizde kendiside olduk sanki yabancı
Rabbimde ona yazsın güzel bir yazı

Penceremde gözlerim yolunu gelir diye
O pencereden bekliyordur bir hediye
Koşarak giderdim kaldığı mahalleye
Rabbimde ona yazsın güzel bir yazı

Bir gün güzelliğiyle ahengiyle geldi
Koştum annesine sarılırken yanına
Onunda benimde yaramız iyileşti bakışınca
Mahallemizin güzeliydi sarıldık arkadaşça uzunca
Rabbimde ona yazmıştı güzel bir yazı
Mehmet Aluç