0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
26
Okunma
Kırılmış bir gönül sazı
Ayar ile düzen almaz.!
Gelir geçer kışı, yazı
Bu dünya kimseye kalmaz.!
Ömür biter perde perde
Toplanacağız mahşerde
Âdem ile Havva nerde?
Bu dünya kimseye kalmaz.!
Kara toprağı, taşıyla
Hiç bitmeyen savaşıyla
Kurumayan gözyaşıyla
Bu dünya kimseye kalmaz.!
Ömür beş yüz, bin olsa da
Kişi hazine bulsa da
Her şeyi satın alsa da
Bu dünya kimseye kalmaz.!
Gelen ömrü kadar yaşar
Ağlar, oynar, güler, coşar
Kıyamete doğru koşar
Bu dünya kimseye kalmaz.!
ADEM İMDAT KESİCİ