O
O
Ol! Derdin, olurdu. Azrail nöbetlerinde çağrın, Cenneti müjdelerdi, Uzanırdı musallaya, Gözleri bağlı. Aşkıyla meşkti, Kör bir hançerle tatmak kıyameti... Her adımının altından, Seslendi durdu, Kesildi şimdi sesi. Yıllardır, O Yitik anıların refakatçisi. Memet Metin BARLIK (ekim 2008) |