Padişah kaçtı

Devri ezelde bir bilinmez diyarda
Bir padişah sarayında çok mutsuz

Yemek yiyemez bahçesinde gezemez
Ekmeye uzansa biri ağzına tıkıyor
Tıkansa ibrik ibrik içecek boğazına
Etrafında ki dal kavuklar
Durmadan başının etini kemiriyorlar
Efendim falanca gelmiş görüşe
Filancalar şunu istiyor
Şunu yapalım bunu yapalım böyle yapalım
Beynini kemiriyorlar
Abdest haneye gitse etrafta onca muhafız
Ikınmaya korkar olmuş

Canına tak eden padişah
Tedbiri kıyafet bir gece sarayından kaçıyor
Ahalinin arasında geziyor oturuyor
Konuşanları seyrediyor çokça dinliyor
Kim ağzını açsa padişaha yedi sülale sayıyor
Başını alıp bir açık araziye dağ bayır geziyor
Fistanını indirip rahat rahat abdest ediyor
Bir su kenarına inip yıkanıyor paklanıyor
Bir özgür nefes alıyor kendi kendine

Karnı çok acıkan padişah
Bakıyor bir çimende çobanlar sofra kurmuş
Varıyor uzaktan seyrediyor
Çobanlar çağırıyorlar
Gel hemşerim gel Allah ne verdiyse beraber yeriz
Padişah iyide benim hiç akçem altınım yok der
Çobanlar gülüşür sen bizi padişah mı sandın
Ne parası hemşerim yumul yumul

Padişah uzun bir süre orda burda dolaşıyor
Sonra saraya dönmeye karar veriyor
Kendi kendine iyi bir padişah olacam der
Halkımı doyuracam kimseye haksızlık etmiyecem
Saçı sakala uzayan yorgun düşen padişah
Sarayın kapısına varır kimse ilgilenmez
Ben padişahım der kimse inanmaz
Kim yönetiyor bu ülkeyi der
Padişahımız zati şahanelerinin oğlu ,,,,derler
İyi o benim oğlum beni ona götürün

Baş edemeyen muhafızlar biraz da korku belası
Alıp oğlunun yanına götürürler
Oğlu anlar tedirgin olur taht elden gidecek
Kim bu derbeder niye bana getirdiniz
Böyle böyle deyip anlatırlar oğlu
Bu ya sarhoş ya aklını yitirmiş biri
Götürün atın zindana sakın ola çıkmaya

Adam zindanda günleri sayarken
Bütün mahkumların oğluna yedi sülale saydığını
Ardında babası bundan bin kat iyiydi dediğini
Duyar bir nebze ferahlar

Padişaha takılıp gülerler sen nerenin padişahısın
Padişah ben padişah falan değilim der
Kendi kendine bir karar verir
Artık kimseye kim olduğunu söylemeyecek
Allah ne kadar ömür verdiyse zindanda
Günahlarımın bedeline çekip dua edecem der
Şiirim oldu hikaye bilmem okuyan ne diye
işte öyle bir devri devran ve insan
Bir varmış bir yokmuş zaten yokmuş
Zaman içinde

Coşkûnî